Dün sabah itibariyle eşimin yarı sallantıda düşük modda çalışan cep telefonu bozuldu, miadı doldu keratanın. Tüm eşyalarına bağlanan eşim, her zamanki gibi telefonuyla da zor vedalaştı. “ Yine de güzel telefondu be..” dedi durdu bozulduktan sonra. Haklı olarak. Ben de bir eşyama bağlandıktan sonra zor ayrılanlardanımdır. Hatta bir örnek de aklıma geldi lafın üstüne, lisede aldığım ayakkabılardan bir tanesini açık kahveye değil de yanlışlıkla koyu kahveye boyayınca bütün akşam ağladığım doğrudur. Nerede kalmıştık, tabii yeni bir telefon alma zamanı gelmişti eşim için.
Kendisi bozulma sinyallerini almaya başladıktan sonra araştırmaya başlamıştı bile. Akşamüstü, tüm erkekleri stadyumdan da çok cezbeden mekanlara doğru hareket ettik. Bilindik bir teknoloji marketten telefonumuzu aldık, “alsam mı, internete baksam mı, Itır bak bu da şöyle bir şey , sence ?... “ diyalogları gitti geldi. Akşam yemekten sonra mest bir şekilde telefonun kutusu özenle açıldı, belgeler melgeler okundu, aparatlar incelendi, telefonun ayarları yapıldı. Bugün de benzer durum seremony şeklinde devam ediyor.
İnsan da düşünmeden edemiyor. Tamam da erkeklerde bu teknoloji merakı nereden geliyor? Herhalde bir sosyolog incelemiştir durumu. Neden ben yeni telefonum için bu hazzı alamıyorum da erkekler saatlerini geçirebiliyor. Düşünüyorum, cinsiyeti çağrıştıran bir yönü de yok. Kozmetik ilgisi kadınlarda cevap buluyor. Bu acaba erkekler için at – avrat –silah üçlemesinin yeni nesil halkası mı diye düşünmeden edemiyorum. Ya da şu teknolojiyi oyuncaklaştırma ihtiyacı nedir ? Neden erkekler oyun oynuyormuşcasına eğleniyorlar? Acaba şöyle bakabilir miyiz. Kadınlar bebek bakarak ve evlenerek çocukken oynadıkları evcilik oyununu tekrar başlatıyorlar, tatmin oluyorlar. Erkekler de teknolojiyle mi o yıllarına geri dönebiliyorlar. Herhalde tasarımcılığımdan gelen bir analiz isteğiyle olsa gerek, erkeklerin teknolojiye ilgisi benim için bir merak konusu.
Hadi bunları bir kenara bırakalım, oğlumun bu kumanda, cep telefonu, hesap makinesi merakı nereden geliyor. Acaba yeni nesil kız bebeklerde aynı durum söz konusu mu ?
Birkaç yazıyı inceliyorum internetten hızlıca. Erkekler teknoloji konusunda kadınların 3 katı alışveriş merakına sahip. Kadınların da erkeklere yaklaştıklarını yazan bir dolu yazı var. Bu ne demek oluyor, erkekler bu konuda bizi çoktan aşmış.
Sabah oğlumun cep telefonuna merakını konuşurken aklıma benim çocukluğum geliyor. On yaşıma kadar evde telefon yoktu, aslında kimsede yoktu, telefonlar apartman komşumuza gelirdi. O da içeriği önem taşıyan telefonlar... Komşumuzun telefon numarası hala aklımda 44 44 . Sabah sabah biraz nostalji yapıyorum. Teknoloji nasıl da ivmeleniyor, hızlanıyor diyorum.
Bakalım 20 sene sonra benim oğlum nelerle oynayacak ?
Teknolojiden ekmeğini çıkaran biri olarak Itırcım, teknolojinin hayatımızı bu kadar kapsamına almasından da bir o kadar endişeliyim..Hele çocuklarımız için... Sosyal ilişkiler cep telefonlarına,maillere ve facebookların sorumluluğuna kaldı... Çocuklar için boş vakit bulmak, bilgisayar oyunu oynamak için fırsat demek oluyor... Yaratıcılık ta olumsuz nasibini alıyor bence.. Evmi arıyorsun sokak sokak dolaşıp kiralık satılık tabelasını keşfedeceğine gir internete istersen dünyanın öteki ucundan bul evini, yemek mi yapacaksın ne gerek var defter tutmaya değişik tatlar keşfetmeye gir internete bul tarifini, yağmı bitti ne gerek var komsunun kapısını çalıp 40 saat laf çevirmeye gir migrosun sitesine getirsinler kapına, hatta yemek pişirmek bile angarya bir sürü hazır yemek sipariş sitesinden ver yemek siparişini yapıp getirsinler sana:) Evet iyiki varlar ,süper kolaylıklar kimi zaman... Ama bir o kadar da bizi sosyal yaşamdan koparan gizli tuzaklar... Biz yine bu kolaylıkları zaman zaman kullanıyoruz belki.. Ya çocuklarımız.. Üniversitenin bile e-universitesi çıktı:))
YanıtlaSil