Siz hiç dört yakın kız arkadaş bir araya geldiğinde ortaya çıkan ses yumağına tanık oldunuz mu bilmem. Ben dün akşam maçta gibiydim. Hani koca stadyum birbirini coşturur ya, biz dört kişi yettik vallahi. Laflar oradan oraya uçtu, yakalayan cevap verdi, diğerleri sıraya girdi. Çoğumuzun bebeği var, iki bebeklimiz bile vardı aramızda ;) Düşünün yani. Katılabilmişti buluşmaya. Eşler de anlaşınca bu dört arkadaş daha ne ister ki… Eskilerden konuştuk, yenilerden konuştuk, hala eksik kalanlar var. Öyle bir yer seçmiştik ki sanki kendi evimiz. Şehre yakın bir köyde restore edilmiş bir konakta buluşmuştuk. Andaç Kafe … Uğrayanlar hatıra defterine birkaç kelam ekliyor. Şansımıza olduğumuz bölümde kimse yoktu, sanki kapatmıştık ortamı. Kakara kikiri üç saati devirdik ama inanın yetmedi. Yetmiyor arkadaşım :)
Diğer bayram tekrar aynı yerde buluşmak için sözleştik.
Sık sık düşünüyorum da, lise yaşları ne kadar da güzeldir, komiksindir, ineksindir, çekingensindir, platoniksindir, delisindir… Liseden kanki olmak ayrı bir güzeldir, nostaljiksindir, özlemişsindir…
Ah ah, tadı damağımda kaldı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder