Sevgili anneler, sevgili babalar.. Bu soruyu birçok anne babanın kendisine sorduğunu biliyorum. Eşimle benim durumumu yaşayan çok fazla aile olduğuna inanıyorum. Annenin çalıştığı, büyükannelerin çok uzakta olduğu, şartların elvermediği, bakıcıların yeterli olamadığı durumlar birçoğumuz yaşıyor. İşte 4-5 ay önce biz de böyle bir dönemeçteydik.
Oğlumuz 22 aylık olmuştu ve de ya bakıcı ablamıza devam edecektik, ya da anaokuluna gidecekti. Oturduğumuz semtten taşınmamız gerekiyordu ve beraberinde gelen bir dolu problemden dolayı bakıcımızla yolları ayırma kararının eşiğine gelmiştik. Tamam iyi hoş ama oğlumuz anaokuluna nasıl adapte olacaktı. Henüz küçücüktü, konuşamıyordu, yemeğini yiyemiyordu. Okulda başının çaresine nasıl bakacaktı. Uzunca bir süre tecrübeli arkadaşlarıma sordum, bu deneyimi yaşayanlarla konuştum. Psikolojik danışman bir arkadaşımın söylediklerini hala hatırlıyorum. Bir anaokulu her zaman bir bakıcı abladan daha güvenilirdir demişti. Artılar eksiler derken anaokulu arayışına başladık.Ne aradığımı biliyordum. Aklımda bir anaokulu da vardı.. Doğruca arkadaşlarımın çoğunun bebişinin gittiği anaokulunun yolunu tuttuk..
Tuttuk tutmasına ama bu yazıya bir süreliğine ara vermem gerekiyor. Devamı yarın diyorum anneler – babalar :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder