Düzenli takip edenleriniz bilir, oğlumuza babası bakıyordu. Her sabah benimle beraber kalkıyorlar, penceremizden bana el sallıyorlar ve mesaiye devam ediyorlardı. Baba oğul, erkek erkeğe doyasıya zaman geçirdiler. Artık oğlumuz bir yaşında, yavaş yavaş yürüyor, küçük küçük heceliyor. Tüm bu süreçte eşim sabrını sınadı resmen. Dile kolay, 8 ay desteksiz bir bebeğe bakabilmek, yıkamak, beslemek, alt almak, uyutmak, alışverişi, katı gıdaya geçişi, vitamini... Aşıya bile babası götürüyordu. Dışarıdan sevimli bir Hollwood filmi :)Bugünden itibaren baba ve oğulun yolları ayrılıyor. Artık miniğimiz maceralarına başka akadaşlarla devam edecek. Bakıcı düşüncesini bir türlü kabullenemedik. Ben biraz sıcak baksamda bebişini elleriyle besleyen babası olmaz dedi. Kim kendi çocuğu gibi sevgi verebilir ki bir başkasının bebeğine. Kim o sabrı gösterebilir ki dedik bazen bizim bile sabrımızı zorlayan anları düşününce... Bu nedenle büyük anneleri devreye sokuyoruz.
Bundan sonra “Bir adam ve bir bebek” hikayelerine tabii ki devam edeceğiz. Fakat artık konular “bir bebek ve süper ananne”, “bir bebek ve süper babanne” etrafında dönecek. Kimbilir ne hikayeler çıkacak...
Biz buradayız, bekleriz ...
:))olsunn..belki daha iyi olur :))
YanıtlaSilbebişimin düzeni bozulacak ama dediğiniz gibi hepimiz için daha iyi olacak :)
YanıtlaSilşu ana kadar çok büyük bir sevgiyle çok da sağlam büyüdü Doruk. Hiç merak etmeyin, anneanne-babaanne-bebek üçlemesi de çok eğlenceli-çok zor günlere gebe.. her üçü de bu birlikteliğe alışacak ve beklemediğin kadar hızlı olacak bu alışma bence:)
YanıtlaSileminim çok hikaye çıkacak :)
YanıtlaSilkolay gelsin,
Doruk için en iyisini diliyorum